Czego mogą bać się dzieci i co możemy zrobić, kiedy widzimy, że dziecko boi się koronawirusa? - z cyklu Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Górze podpowiada.
Dzieci zazwyczaj boją się sytuacji dla nich zupełnie nowych, z którymi do tej pory nie musiały się mierzyć. Słowo "kwarantanna", budzi niepokój, lęk zwłaszcza, gdy dziecięca wyobraźnia podpowiada najgorsze scenariusze. Może podpowiadać, że znajdą się w szpitalu, w którym będą bez rodziców albo, że im samym lub ich bliskim stanie się coś złego. Co się stanie jeśli mama lub tata zachoruje? Co się stanie jeśli zarazi się cała rodzina? Jeśli umrę, co ja wtedy powiem w przedszkolu?
Zewsząd docierają informacje, o ,,potworze" atakującym coraz więcej osób, zamykane są przedszkola, szkoły, nie można wychodzić na zewnątrz, grać z kolegami w piłkę. Zatroskani rodzice w telewizji oglądają programy informacyjne, w których pokazują szpitale pełne chorych ludzi, zmęczonych lekarzy i te liczby: Ministerstwo Zdrowia poinformowało dziś o kolejnych, nowych przypadkach zakażenia koronawirusem. Rodzice bardzo się martwią, tata dzwoni do babci i dziadka, prosi by nie wychodzili na zewnątrz. Skoro rodzice się boją...boję się i ja - Emocjonalne lustro. Nie możemy zarzucać dzieci nadmiarem niepotrzebnych informacji, ani dzielić się, a wręcz modelować lęku.
Lękiem łatwo się zarazić ? pamiętajmy o tym.
Co możemy zrobić, gdy widzimy, że dziecko boi się koronawirusa?
• Podajemy rzetelne, sprawdzone informacje uzyskane z pewnego źródła, np. Światowej Organizacji Zdrowia.
• Konieczne jest przestrzeganie zasad przez każdego, zarówno dorosłego jak i dziecko- zwłaszcza, gdy wychodzi na zewnątrz (np. w drodze do lekarza). Dzieci muszą wiedzieć, dlaczego tak ważne jest mycie rąk. Uświadamiamy dziecko, że wirusy są groźne dla naszych dróg oddechowych, dla naszego zdrowia, dlatego musimy mieć czyste ręce, bo nigdy nie jesteśmy pewni, że nie dotkniemy nimi ust, a tym samym zaprosimy wirusa do naszej rodziny. Wyjaśniamy, że jeśli często będzie myło ręce, będzie starało się trzymać z dala od osób, które kaszlą czy kichają, będzie bezpieczne. Mówimy o tym, że zakażenie przekazywane jest drogą kropelkową, wirus może znajdować się w różnych miejscach na różnych powierzchniach, dlatego konieczna jest dezynfekcja.
• Próbujemy panować nad swoimi emocjami - unikamy tych wygórowanych i negatywnych.Gdy maluch dotknie klamki w drzwiach lub jadąc do lekarza podniesie z chodnika ciekawie wyglądający kamień, który jest wręcz niezbędny do całej domowej kolekcji kamieni nie wpadajmy w panikę!!! Nie krzyczmy na dziecko. Przecież na pewno jako przezorni rodzice mamy w kieszeni czy torebce żel antybakteryjny. Myjemy i odkażamy ręce.
• U dzieci przedszkolnych odreagowanie emocji warto przekuć w zabawę, np. rysowanie, malowanie potwora wstępnie zwanego koronawirusem, któremu każdy z domowników nadaje nowe, śmieszne imię, wspólnie wybieramy, który jest najstraszniejszy lub najśmieszniejszy, zastanawiamy się, czego bać się może nasz potwór tym samym odczarowujemy potwora i obniżamy poziom napięcia.
Kiedy twoje dziecko przeżywa trudne chwile:
• nie krzycz,
• nie każ mu się uspokoić,
• bądź obok,
• nie reaguj złością,
• nazwij jego uczucia,
• kiedy emocje opadną, porozmawiajcie o nich i o tym, co się wydarzyło,
• poszukajcie alternatywnych reakcji,
• podkreślaj, że zawsze może do ciebie przyjść i prosić o pomoc,
• pokazuj i nazywaj różne emocje.
Katarzyna Bretsznajder – psycholog
Dodatkowo informujemy, że na stronie internetowej Poradni ppppcdn.edu.pl można pobrać więcej materiałów w zakładce Aktualności.
