POWIERZCHNIA: 3 165,8 ha
Dolina Dolnej Baryczy
POWIERZCHNIA: 3 165,8 ha
Typy siedlisk
| Nazwa siedliska | % pokrycia |
| Starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion | 0,36 |
| Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) | 0,96 |
| Ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium) | 0,01 |
| Łąki selemicowe (Cnidion dubii) | 0,05 |
| Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris) | 6,09 |
| Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion) | 0,08 |
| Grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum) | 0,96 |
| Pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy (Betulo-Quercetum) | 1,19 |
| Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion | 4,74 |
| Łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ficario-Ulmetum) | 8,39 |
| Ciepłolubne dąbrowy (Quercetalia pubescenti-petraeae) | 0,12 |
Ogólna charakterystyka obszaru
| Klasy siedlisk | % pokrycia |
| Lasy iglaste | 10% |
| Lasy liściaste | 24% |
| Lasy mieszane | 20% |
| Siedliska leśne (ogólnie) | 1% |
| Siedliska łąkowe i zaroślowe (ogólnie) | 30% |
| Siedliska rolnicze (ogólnie) | 15% |
OPIS OBSZARU
Ostoja obejmuje fragment doliny dolnej Baryczy wraz z jej dopływami - Dziczkiem (na S od Góry) i Rowem Śląskim (na N od Góry). Ciepłolubne dąbrowy występują tu na naturalnych stromych skarpach pradoliny Baryczy; dodatkowo interesującym jest obfite występowanie w nim gatunku z Czerwonej Księgi - Rosa gallica. Lasy łęgowe i nadrzeczne zarośla wierzbowe, pokrywają czwartą część powierzchni ostoi. Szczególnie dobrze zachowane są rozległe łęgi jesionowe nad Rowem Śląskim, które charakteryzują się obfitym runem z Corydalis cava. Cenne są również tutejsze lasy łęgowe dębowo-wiązowo-jesionowe i grądy. Lasy ostoi są miejscem występowania gatunku chrząszcza - pachnica Osmoderma eremita. Bardzo ważnym siedliskiem w ostoi są liczne starorzecza leżące w dolinie niemal naturalnie płynącej i meandrującej tu rzeki Baryczy. W jej wodach i na starorzeczach żyją cenne gatunki ryb - Cobitis taenia, Misgurnus fossilis, Rhodeus sericeus, ptaków - Alcedo atthis, Merus merganser oraz ssaków - Castor fiber i Lutra lutra. W ostoi zachowały się łąki trzęślicowe z populacjami takich rzadkich gatunków roślin jak:, Iris sibirica i Lathyrus palustris. Na łąkach tych występuje motyl - Maculinea nausithous. Różnorodność biologiczną w ostoi podnoszą dwa inne typy siedlisk (siedliska "nieaneksowe") -olsy i turzycowiska.
WARTOŚĆ PRZYRODNICZA I ZNACZENIE
Ostoja jest bardzo ważnym w tej części Polski miejscem występowania priorytetowego siedliska - ciepłolubnych dąbrów, oraz lasów łęgowych i nadrzecznych zarośli wierzbowych. Szczególnie dobrze zachowane są rozległe łęgi jesionowe. Cenne są również tutejsze lasy łęgowe dębowo- wiązowo-jesionowe i grądy. Lasy ostoi są miejscem lęgów znaczących populacji dzięciołów (Picus canus, Picus viridis, Dryocopus martius, Dendrocopos medius). Występuje w nich też priorytetowygatunek chrząszcza - pachnica Osmoderma eremita. Bardzo ważnym siedliskiem w ostoi są liczne starorzecza. W ostoi zachowały się cenne łąki trzęślicowe (6410) będące siedliskiem motyla - Maculinea nausithous. Dla zachowania ostoi również cenne są dwa inne typy siedlisk - olsy i turzycowiska. Są one ważne dla zachowania populacji gatunków: Grus grus, Ciconia nigra, Lycaena dispar.
ZAGROŻENIA
Zarzucenie użytkowania kośno-pasterskiego łąk. Do potencjalnych zagrożeń należą: przesuszenie siedlisk w obszarze i jego sąsiedztwie, przekazywanie w ręce prywatne lasów i starorzeczy, intensyfikacja gospodarki leśnej, inwazja gatunków obcych, zapobieganie wezbraniom wód (łęgi i starorzecza).
STATUS OCHRONNY
Obecnie w ostoi istnieją 3 użytki ekologiczne: "Łąka trzęślicowa" o pow. 3,20 ha, "Żurawie
pierzowisko" o pow.1,85 ha oraz "Szczeć" o pow. 0,15 ha. Południowa część ostoi znajduje się na Obszarze Chronionego Krajobrazu Dolina Baryczy, natomiast jej część północna – na obszarze OChK Krzywińsko-Osiecki.
STRUKTURA WŁASNOŚCI
Własność mieszana.
Więcej informacji
